عبارت

قسمت

عنوان

[1]	تعداد كل:80

رديف

عنوان

1   خدا، فضلش را از هيچكس بازنمي دارد     2   (توانائيِ) امتناع و بازداشتني از غلبه خدا در هيچكس نيست     3   ابا و امتناعِ خدا جز به احسان و اكرام و انعامِ بنده، و امتناع و ابايِ بنده جز به افكندنِ خود در محرّمات     4   جامه بازايستادن از زشتيهايِ گناه را بر دل بنده پوشاندن     5   نبودنِ جايِ محكم و استواري كه بنده را از خدا بازدارد     6   شتاب نكردنِ خدا در كيفر تجاوزگران، آنها را از بازايستادن (بجا نياوردنِ گناه) بازداشته     7   قدرت دارند     8   كاملتر قرار دادنِ شكر و سپاسِ بنده از آنچه خدا از او بازداشته، نسبت به آنچه به او عطا نموده است     9   بازداشتنِ بنده از اسراف و زياده روي     10   بازداشتنِ بندگان از آرزويِ دراز     11   بازداشتن سلامتيِ درونِ بندگان، از در دل گذراندنِ انديشه هايِ بد     12   بازداشتنِ بنده از طلبيدنِ آنچه نزدِ فاسقان است     13   بازداشتنِ بنده از سختي به قدرتِ خدا     14   بازداشتنِ بنده از آزاررساني به هر فرد باايمان و مسلماني     15   طلبِ بازداشته شدن از گناهان     16   بازداشتنِ بندگان از ستم در عظمتِ خدا     17   نتيجه بازداشتنِ بندگان از معرفتِ حمدِ خدا     18   بازداشتنِ ستمگر و دشمنِ بنده، از ستم به او     19   تواناييِ خدا بر بازداشتن بنده (از ستم)     20   بازداشتنِ شيطان از حرصِ به بندگان     21   بازداشتنِ شيطان از خود با دعا خواندنِ بسيار     22   بازداشتنِ شرّ كسي كه درباره بنده قصد بد نموده است     23   بازداشتنِ دستِ دشمنانِ مرزدارانِ اسلام، از گشودن     24   بازداشتنِ قلعه هاي زمين از مشركان (تا به آنها پناه نبرند)     25   شيطان، بنده را از آهنگِ انجامِ كار شايسته بازمي دارد     26   خدا دانا به آنچه آن را منع نموده و از بنده هتك حرمت كرده اند     27   درخواستِ آمرزش براي كسي كه پرده آنچه را كه خدا بر او منع كرده، از بنده دريده است     28   بازنداشتنِ روزيِ بنده از او     29   بازنداشتنِ آنانكه در ناز و نعمت فرورفته اند و آنها را بيجا به كار مي برند     30   بازنداشتنِ رحمت و آمرزشِ خدا از گنهكاران عليرغمِ طولِ ايستادگيِ شان بر گناه     31   آفرينش نفس برايِ اين نبود كه خدا بدي و زياني را بدين وسيله از خود بازدارد     32   فرمانِ خدا به بازايستادنِ از آنچه امام (ع) نهي مي كند     33   تكذيب كننده تواناييِ خدا، قادر نيست خود را از خدا بازدارد     34   بخشش خدا، افزونتر از منعِ اوست     35   منع نفرمودنِ بنده از اجابت و بازنداشتن وي از دعا     36   منع نمودنِ قضا و قدرِ ترسناك الهي از بنده     37   منع نشدن از جانبِ خدا با توكّل و اعتماد بر او     38   بخشش و عطايِ خدا به بنده عليرغم اينكه سزاوارِ منع است و اگر بخواهد از او منع مي كند     39   نكاستنِ جلوگيريِ منع كنندگان از هر كه خدا به او عطا كند     40   باور نمودنِ اينكه منع كننده اي، بنده را از خدا بازنمي دارد     41   همراهي شدن از جانب خدا به عصمتي بازدارنده (از گناهان)     42   درآمدن مانعي بين بندگان و گناهان به قدرتِ خدا     43   احسانِ خدا، بنده را از انجام آنچه خدا را به خشم آورَد، منع نمي كند     44   بدكرداريِ بنده، خدا را از كامل گردانيدن احسانش بازنداشت     45   نااميد نساختنِ بندگان، با منع نمودنِ ايشان از رحمتِ الهي     46   چنانچه خدا بازدارد، منعش از رويِ ستم نيست     47   سبب اندوهگين نشدن به آنچه خدا بنده را از آن بازداشته     48   بيانِ نتيجه منع و بازداشتن احسان و فضلِ بزرگِ خدا از بنده     49   منع نمودنِ خدا و بازنايستادنِ بنده     50   سپاسگزاري از خدا، سپاسي كه از معصيت جلوگيري كند