عبارت

قسمت

عنوان

تعداد كل:29

رديف

عنوان

1   اميدوار بودن به خدا     2   سرزنش نمودنِ خود، به سببِ اميد داشتن به رحمتِ خدا     3   آنچه در پرتويِ توبه نصوح، اميد به آن است     4   برايِ آمرزش، اميد به خداست     5   اقدام به نافرمانيِ خدا، با اميدواري به عفو او     6   آمدن به درگاهِ خدا، با اميد داشتن به عفوِ بزرگِ او     7   خدا، سزاوارترين كسي كه به او اميد داشته اند     8   عطا نمودنِ آنچه بنده به آن اميد دارد     9   مبريدنِ اميدِ بنده از خدا     10   چنانچه بنده محروم شود، اميدگاهش خداست     11   نگذشتنِ اميدِ اميدواران از خدا     12   مهيّا شدنِ بنده در روزِ اضحي و جمعه، به اميدِ عفوِ خدا     13   اميدِ خود را به سويِ خدا آوردن، با اعتماد به او     14   نيامدنِ بنده به سويِ خدا، به شفاعت آفريده اي كه به او اميد داشته باشد، جز شفاعتِ محمّد (ص) و اهل بيت او     15   آرزويِ بنده را در اميد به رحمتِ خدا، پابرجا ساختن     16   شريك نشدنِ كسي با خدا در اميدِ بنده     17   اعتقاد به اميدِ نيكو داشتن به خدا     18   جز به خدا اميد نداشتن، برايِ كارِ آخرت و دنيا     19   علّت اميد نداشتنِ بنده جز به خدا     20   اميدوارِ به خدا، هرگز نااميد از او نمي گردد     21   اميد به خدا را، با قربِ به او همراه نمودن     22   استوارتر بودنِ نااميديِ بنده از نجات، نسبت به اميدواريِ او به رهايي     23   بريدنِ اميدِ شيطان از بنده     24   نااميد نكردنِ اميدِ بنده در روز اضحي و جمعه     25   رمضان، مايه اميدي كه جدائيش رنج رساند     26   اميد داشتنِ اصحابِ محمّد (ص)، به تجارتي كه هرگز كساد نشود     27   اميد به داشتنِ نعمتي بهتر از آنچه در دستِ خلقِ خداست     28   (برخي)، داخل در صبح مي شوند در حالي كه به غير خدا اميد دارند     29   داخلِ در صبح شدنِ بنده در حالي كه در همه امور به خدا اميدوار است