حضرت سجّاد عليه السّلام در مناجات تائبين به پيشگاه مقدّس حضرت ربّ العزّه عرضه مي دارد:

فَوا أسَفاهْ مِنْ خَجْلَتي وَافْتِضاحي، وَ والَهْفاهْ مِنَ سُوءِ عَمَلي وَاجْتِراحي، أسْأَلُكَ يا غافِرَ الذَّنْبِ الْكَبيرِ، وَ يا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسيرِ أنْ تَهَبَ لي مُوبِقاتِ الْجَرائِرِ، وَتَسْتُرَ عَلَيَّ فاضِحاتِ السَّرائِرِ...:



پس آه و تأسّف و حسرت از خجلت و رسوائي و افتضاح من، و واي و اندوه و غم از كردار زشت من. از تو در خواست مي كنم اي بخشنده گناه بزرگ و اي جبران كننده هر شكسته استخوان، كه گناهان مهلك خطرناكم را ببخشي، و زشتيهاي پنهاني فضاحت آور و رسوا كننده ام را بپوشاني.



و اميرالمؤمنين عليه السّلام در دعاي كميل عرضه مي دارد:

فَاسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ أنْ لا يَحْجُبَ عَنْكَ دُعائي سُوءُ عَمَلي وَفِعالي، وزلا تَفْضَحْني بِخَفِيِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنْ سِرِّي، وَلا تُعاجِلْني بِالْعُقُوبَةِ عَلي ما عَمِلْتُهُ في خَلَواتي مِنْ سُوءِ فِعْلي وَ إساءَتي، وَدَوامِ تَفْريطي وَجَهالتي، وَكَْرَةِ شَهَواتي وَ غَفْلَتي...:



به عزّتت قسم كه عمل بد و افعال زشت من، دعاي مرا از اجابتت منع نكند، و به قبايح پنهانم كه تنها تو بر آن آگاهي مرا مفتضح و رسوا نگرداني، و بر آنچه از اعمال بد و ناشايسته در خلوت بجا آورده ام و تقصير و ناداني و كثرت اعمال با غفلت و شهوت كره كرده ام زودم به عقوبت مگير.



از اين جملات و فرازهاي نوراني كه از منابع دانش حق همچون علي عليه السّلام و زين العابدين و امثال اين دو بزرگورا نقل شده و آيات قرآن مجيد هم مؤيّد آن است معلوم مي شود رسوائي و افتضاح انسان در دنيا و در آخرت نتيجه جرم و عصيان و گناه و معصيت اوست. خطا و ذنب و دوري از طاعت و عبادت است كه ساختمان كرامت انساني را خراب و مايه ننگ و رسوائي آدمي است، و چون اين مسأله براي همه معلوم و روشن است، از شرح آن خودداري و عزيزان را در اين زمينه به كتب مهم روائي و اخلاقي ارجاع مي دهم.

اَللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ، وَ اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّي لاَ نَرْغَبَ إِلي أَحَد مَعَ بَذْلِكَ، وَ لاَ نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَد مَعَ فَضْلِكَ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّد وَ آلِهِ، وَ كِدْ لَنَا وَ لاَ تَكِدْ عَلَيْنَا، وَ امْكُرْ لَنَا وَ لاَ تَمْكُرْ بِنَا، وَ أَدِلْ لَنَا وَ لاَ تُدِلْ مِنَّا:



«الهي به بخشش خود ما را از بخشش بخشندگان بي نياز گردان، و با صله و احسان خود ما را از ترس و وحشت از كساني كه با ما قطع كرده و دوري مي جويند كفايت فرما، تا با عنايت و لطف تو به ديگري رو نيندازيم و دست حاجت نبريم، و با احسانت از ديگري نهراسيم. بارخدايا بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و به سود ما تدبير نما و به زيان ما نقشه طرح مكن، و به نفع ما مكر فرما، و به زيان ما برنامه ريزي مكن، و ما را در همه امور و بخصوص بر دشمنان پيروز گردان، و راه پيروزي آنان را بر ما باز مگذار».