در قطعه سوم دعاي پنجم حضرت سجّاد عليه السّلام آمده:

وَ يا مَن لا تَنْتَهي مُدَّةُ مُلْكِهِ:



و اي آن كه براي پادشاهي و قدرت و توانائيت نهايتي نيست.



من فكر كردم توضيح جمله بالا همانند جمله اوّلِ دعا نياز به چند دفتر ضخيم دارد، چرا كه در زمينه تفسير آن، آيات بسياري در قرآن، خطبه هايي در «نهج البلاغه»، روايات زيادي در باب معارف و مقالاتي در كتب فلسفي و عرفاني وجود دارد كه لازم است به همه آنان اشاره شود تا حق مطلب ادا گردد. از اين جهت با ارجاع شما به تفسير جمله اول در باب عظمت حق و عجايب مخلوقاتش كه نشانگر نامحدود بودن قدرت حضرت اوست، خود را از تفسير اين جمله معذور مي دارم.