سَفَره كِرام بَرَره، در رابطه با قرآن مجيدند كه در سوره مباركه عبس از آنان ياد شده:

كَلاَّ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ. فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ. فِي صُحُف مُكَرَّمَة. مَرْفُوعَة مُطَهَّرَة. بِأَيْدِي سَفَرَة. كِرَام بَرَرَة.(1)



قرآن مجيد آنچنان نيست كه دشمنان عنود پنداشته اند. آنچه اين نابكاران مي گويند تهمت محض است. قرآن كتاب تذكّر نسبت به تمام حقايق ظاهريّه و باطنيّه است.



هر كس بخواهد از آن پند گرفته و با واقعيّات آشنا مي شود. اين كلمات بلند و نوراني در الواح و اوراق با ارزشي ثبت است. اين صحايف و اوراق والاقدر و پاكيزه است و بالاتر از اينكه دست نااهلان و نامحرمان، قادر به تحريف آن باشد.



اين آيات الهيّه در دست فرشتگاني است والامقام و نيكوكار.



مقامشان از اين جهت والا است كه عقل ونور محضند، و از اين جهت نيكوكارند كه انسانها از بركات وجودي آنان استفاده مي كنند.