امـام سـجـاد (عـليـه السلام ) هنگامي كه صدقه به مستمند مي داد، دست خود را مي بوسيد، شخصي از آن حضرت راز آن بوسيدن را پرسيد، امام (عليه السلام ) در پاسخ گفت : صدقه مومن قبل از آنكه به دست فقير برسد به دست خدا مي رسد (از اين رو من دسـتم را مي بوسم )آنگاه براي تعديل گفته اش اين آيه را خواند: الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبه عن عباده و ياخذ الصدقات (216) ... آيا نمي دانند كه تنها خداوند، تـوبـه را از بـنـدگـان رامـي پـذيـرد و صـدقـات را مي گيرد و خداوند توبه پذير و مهربان است (217)

بـه ايـن مـضـمـون روايـات مـتـعـددي از طـريـق شـيـعـه و سـنـي نـقـل شـده اسـت ، حـتـي در بـعـضـي از روايـات تـصـريـح شـده كـه : هـمـه امـوال انـسـانها را فرشتگان تحويل مي گيرند جز صدقه كه مستقيما به دست خداوند مي رسد(218) .