39 - دعاي آن حضرت در خواست عفو و بخشايش
ربنا و لا تحملنا ما لا طاقة لنا به واعف عنا واغفرلنا و ارحمنا(155) .
پـروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداريم بر ما مقرر مدار و آثار گناه را از ما بشوي . ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده .
اللهـم انـي اسـتـوهـبـك ، يـا الهـي ، مـالا يـنـقـصـك بـذله و اسـتـحـمـلك مـا لا يبهظك حمله (156) .
بار خدايا از تو در خواست مي كنم كه به من ببخشي - اي خداي من - چيزي را كه بخشيدن آن از تـو چـيـزي نـمـي كـاهـد و بـرداشتن باري (عفو گناهان ) را از تو مي خواهم كه بر داشتن آن ترا گرانبار نمي گرداند (بر تو آسان است .)
و اسـتحملك من ذنوبي ما قد بهظني حمله و استعين بك علي ما قد قدحني ثقله (157) .
و من از تو مي خواهم كه گناهانم را كه زير سنگيني بارشان مانده ام از دوش من برداري ، و از تو نسبت به آنچه سنگيني آن مرا به زانو در آورده ياري مي طلبم .
گذشت امام سجاد(عليه السلام )
روزي امام سجاد (عليه السلام ) از منزل خارج شد، مردي به او برخورد كرد و حضرت را مورد بدگويي قرار داد. غلامان و اطرافيان امام بسوي او رفتند تا وي را تنبيه كنند. امام فـرمـود: او را رهـا كنيد. آنگاه در برابر آن مرد جسور قرار گرفت و گفت : عيب هاي من كه خـداونـد آنـهـا را پـوشانده است بيشتر از آن است كه تو از آنها آگاه نشده اي . آيا نيازي داري كه آن را بر آورده سازم ؟
مـرد جـسـور خـجـالت زده شـد. آنـگـاه امام عبايي را كه بر دوش داشت بر دوش او انداخت و دستور داد هزار درهم به او دادند. پس از اين واقعه آن مرد همواره به امام مي گفت : شهادت مي دهم كه تو از اولاد پيامبران هستي .(158)
پاورقي
155- سوره بقره ، آيه 286
156- صحيفه سجاديه دعاي شماره 39
157- همان
158- كشف الغمه ، ج 2