بازگشت

فراز هيجدهم


اللهم فصل علي محمد و آله ، اكثر ما صليت علي اءحد من خلقك ، و آته عنا اءفضل ما آتيت اءحدا من عبادك و اءجزه عنا اءفضل و اءكرم ما جزيت اءحدا من اءنبيائك عن امته . خدايا بر محمد و آلش درودي فرست كه افضل از تمام تحيت هايي باشد كه بر خلق خود نثار فرمودي و بهترين سلام ما را كه افضل از تمامي درودها بر بندگانت باشد بر او عرضه بدار و بهترين پاداشي را كه همه انبيا در رابطه با هدايت امت هايشان داشته اند، به پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم اهدا بفرما.

شرح :

امام عليه السلام بزرگترين اجري را كه خداوند بر بندگان مقرر فرموده براي پيامبر خاتم طلب مي فرمايد و اين مربوط به نظام عاطفي خويشاوندي نيست ، بلكه سر اين دعا را در فراز قبل فرمود كه او فردي ممتاز بود و به همين دليل از بين خلايق او را برگزيد و چون بهترين بندگان بوده پس بهترين اجر را براي آن بزرگوار درخواست داشته است و در عين حال سپاسگزاري و قدرداني را به امت تعليم فرموده كه مردم بايد در مقابل زحمات طاقت فرساي آن بزرگ منجي عالم ، ارادت قلبي خود را ابراز دارند.

آن حضرت در هدايت خلق آن قدر كوشيد كه آيات مكرري نازل شد و پيامبر را در اين زمينه نه تنها تحسين ، بلكه امر به خودداري فرمود. به طوري كه خداي متعال از پيامبر خود نسبت به سختي كار قدرداني فرموده و مي فرمايد : طه ما انزلنا عليك القرآن لتشقي (398) و آيه لا تذهب نفسك عليهم خسرات (399) از حسرت بر اين مردم نفس شريف خود را در تعب و غم قرار نده .

گذشته از آن كه شكرانه بر زحمات پيامبر اكرم خود عامل وادار كننده است مردم نيز پيوسته بايد در كنار فرامين آن بزرگوار آماده بر عمل باشند.

پس اگر امام عليه السلام براي پيامبر خاتمي كه افضل انبيا است ، افضل پاداش ها را درخواست مي كند، امري بسيار متناسب و عادلانه و به دور از هرگونه شائبه است ؛ زيرا هيچ پيامبري همانند او به رنج و تعب به خاطر امت خود قرار نگرفت .

پاورقي



398- طه ، 1 و 2 : اين قرآن را بر تو نفرستاديم كه خود را به سختي و مشقت اندازي .

399- فاطر، 8.