بازگشت

فراز شانزدهم


اللهم اني اءشهدك و كفي بك شهيدا، و اءشهد سمائك و اءرضك ، و من استكنتهما من ملائكتك و سائر خلقك ، في يومي هذا و ساعتي هذه ، و مستفري هذا، اءني اءشهد اءنك اءنت الله الذي لا اله الا اءنت قائم بالقسط، عدل في الحكم ، رؤ وف بالعباد، مالك الملك ، رحيم بالخلق . خدايا تو را گواه مي گيرم و تو در اين گواهي كافي هستي و نيز آسمان و زمين تو را و ساكنان آن دو و ساير خلق تو را در همين امروز و امشب و همين ساعت و همين مكان شاهد مي گيرم كه من شهادت مي دهم كه تو يگانه اي ، و جز تو خداي ديگري نيست و قائم به عدل و عادل در حكم و مهربان به بندگاني و مالك و مسلط بر آن ها هستي و بر خلق خود رحيمي .

شرح :

در اين فراز از دعا، گويي در حضرتش انقلاب حالي پيش آمده است ؛ زيرا نعمت هاي خدا را يكايك شمرده و صفات رحماني و رحيمي او را بيان كرده است ، چنانكه در فراز قبل تمناي عطاي شكر و سپاس را نموده و اكنون يكباره اوج مي گيرد و معصوم به تمام حقيقت خود تجلي كرده و از راز بزرگترين كمال معنوي خود پرده برداري مي فرمايد : خدايا تو را شاهد مي گيرم و بلكه جميع ملائكه و خلقت را كه اين واقعيت از من به هيچ وجه غايب نيست كه تنها مؤ ثر و فرمانرواي يگانه هستي تويي و جز تو هيچ خدايي نيست و هر حكمي كه فرموده اي و هر چه را خلق كرده اي ، جملگي بر حسب عدل محض است .

شاهد گرفتن خدا بر اين گونه گفتارها كار ساده اي نيست ، آن هم بر يك چنين ادعايي كه از در و ديوار و زمين و آسمان ثابت و سيار جز خدا نمي بينم و هرگز اين مساءله از نظر من غايب نيست .

و از نظر امام معصوم آنچه از پديده ها رخ مي نمايد، جملگي در خط تربيت و تكامل قرار گرفته و سازگار با كمال راءفت خداي يگانه مي باشد. فرستادن پيامبران ، كتب آسماني و تمامي فرامين و دستورات او جملگي خلاصه در آن است كه انسان ها رشد كنند و خط اصيل و مستقيم تمامي حركات و سكنات موجودات را دريابند و بفهمند كه بر خرد و كلان هستي جز يك حكم و يك حاكم جاري نيست و نظام حكيمانه صنع را مشاهده كنند و در مقابل عظمت آن سلطان مطلق سر بندگي فرو آورند، چنان كه از صدر و سياق اين فراز از دعا همين معرفت پيدا بود.