و اجعلنا من اءرضي من مر عليه الليل و النهار من جمله خلقك ، اءشركهم لما اءوليت من نعمك و اءقومهم بما شرعت من شرائعك ، و اءوقفهم عما حذرت من نهيك . خدايا، مرا از راضي ترين و مرضي ترين گروه هاي خلق خود كه شب و روز بر آنان گذشته است ، قرار بده و از سپاسگزارترين ايشان نسبت به نعمتهايي كه عطا كرده اي و از پايدارترين كسان نسبت به فرمان هايت و از خوددارترين كسان نسبت به آنچه را كه نهي فرموده اي قرار ده .

شرح :

شيخ بهايي از بعضي از دانايان ارباب قلوب نقل كرده اند كه فرمود : علامت رضاي خدا از بنده اش آن است كه او راضي با قضاي الهي باشد و اين ملازمه برقرار است .

چنان كه بعضي از عارفان گفته اند : علامت بنده شاكر چهار چيز است :

1. با آن كه هرگز گناه نمي كند، ولي هرگز به خود مغرور نيست و به كوتاهي خود اقرار دارد؛

2. با آن كه به كم راضي و قانع است ، ولي خود را مبرا از ميل به دنيا نمي بيند؛

3. پيوسته در عمل مي كوشد، اما به درگاه الهي خود را مقصر مي داند؛

4. ذكر دائم و در عين حال عمل خود را كم مي بيند.

و در خودداري كردن و دوري از معاصي ، گذشته از آن كه معصيت نمي كند، از شبهات نيز خودداري مي نمايد، بلكه از خوف مسلط شدن نفس اماره به نفس خود رياضت و تمرين داده ، احيانا از مباحات نيز خودداري مي كند، ولي به لذايذ نفساني خود را عادت نمي دهد. البته چنين فردي كه اين چنين خود را قانون مند و مطيع فرمان الهي قرار مي دهد، قهرا از موفق ترين بندگان الهي خواهد بود و كسي كه در تلاش است از موفق ترين افرادي باشد كه شب و روز بر او سايه افكنده ، حتما مسلط بر خويش و خواسته هاي خود است و مقاومت او در اين راه مساوي با مقاومت تمام كساني است كه فرايند شب و روز كوشش داشته اند.

بابا طاهر گويد :

مو كه چون اشتران قانع به خارم

خوراكم خار و خرواري به بارم

به اين مزد قليل و رنج بسيار

هنوز از روي مالك شرمسارم