بازگشت

فراز ششم


لتردهم الي الرغبه اليك و الرهبه منك ، و تزهدهم في سعه العاجل ، و تحبب اليهم العمل للآجل ، و الاستعداد لما بعد الموت ، و تهون عليهم كل كرب يحل بهم يوم خروج الانفس من اءبدانها، و تعافيهم مما تفع به الفتنه من محذوراتها و كبه النار، و طول الخلود فيها و تصيرهم الي اءمن من مقيل المتقين . خدايا درودي بر آنان فرست كه آنان را به خوف و رجاي از تو موفق گرداند و به دنياي زودگذر بي رغبت و نسبت به گسترش آن با پارسايي بي اعتنا باشند، و نسبت به عمل و رغبت به آخرت شوق زياد پيدا كنند. و نسبت به زندگي بعد از مرگ آماده باشند. و تمام گرفتاري هاي لحظه ي خروج از دنيا بر آنان آسان گرداني و از آزمايش هاي سنگين و پيامدهاي آن معاف فرمايي و نيز از فرو افتادن در آتش جهنم و خلود در آن ، رهايشان نمايي و آنان را به جايگاه امن متين منتقل فرمايي .

شرح :

يكي از اسرار دعا بر امت ، اميد واثق بر جاودانگي آن امت است ؛ زيرا اگر در بقاي امت تضميني نباشد. هرگز نسبت به پيكره آن اميد خير و يا هدايت و سعادت نمي توان داشت ؛ پس اميد به جاودانگي ، اساس دعاي خير نسبت به آنان مي باشد، گر چه مي توان گفت كه اين دعا خود مژده خيري از امام معصوم - حضرت سجاد عليه السلام - است كه اين امت تا روز قيامت باقي و برقرار خواهد ماند.

و جالب آنكه آن بزرگوار مهم ترين احتياجات امت را در نظر گرفته و دعا فرموده و نسبت به ساير حوايج ضرورتي براي دعا نديده و آنچه را از خدا خواسته ، جملگي در ارتباط با نظام ابديت و جاودانگي انسان است كه قرآن نيز زندگي حقيقي انسان ها را مربوط به خانه آخرت مي داند : انما الدنيا متاع و ان الدار الآخره لهي الحيوان (313) و لذا امام معصوم در اين فراز از خوف و رجا كه سرمايه اصلي انسان است شروع كرده و به نزول در مقام امن متقين دعاي خود را ختم فرمود. و در طول دعا از خداوند متعال براي رهرو طلب آمادگي براي سفر و آسان شدن مشكل هاي وفات و محفوظ ماندن از آفات لغزنده را مي كند كه كمتر كسي مي تواند از خلال آن ها به سلامت عبور كند.

و نكته چشم گيرتر آن كه امام به ما آموزش مي دهد كه اهم حوايج انسان در اين عالم چيست و آنچه را كه بايد از خداي متعال درخواست كرد، چه قسم حاجاتي مي باشد.

نكات جالب در اين فرايند عبارتند از :

1 - درود از خداوند متعال يكي از آثارش نگاهداري مؤ منان از گناه و گشودن راه براي رسيدن به بهشت است و نيز نگاهداري از لغزش هاي شيطاني و قدرت يافتن بر انجام كارهاي نيكو از آثار آن مي باشد.

2 - امام كليه امت را دعا مي كند كه در بين آنان سوء ظن به يكديگر و متهم نمودن همديگر راه پيدا نكند. زيرا سوء ظن به خلايق يك نوع اشتغال فراگير ذهني مي سازد و راه رشد را بر تفكر بسته و مانع از بسياري خيرات مي گردد.

3 - آن كه امام دعا مي كند كه امت اسلامي در اين جهان استعداد براي جاودانگي و ضايع نشدن در آن عالم را پيدا كند.

پاورقي

313- دنيا، بهره اندكي است و زندگي آخرتي حيات واقعي است .