دعا در آموزه هاي ديني ما، آداب و شرايطي دارد كه با توجّه به آن آداب و شرايط و تأمّل و دقّت در مضامين و محتواهاي بسيار عالي و دل انگيزِ دعاها و مناجاتهايي را كه از چشمه جوشان جان پاكِ اولياي خداوند (پيامبران و امامان معصوم) بر زبانشان جاري گشته است، اهل دل در مي يابند، كه آ ن دعاها و نجواها با رعايت آداب و شرايط، تا چه اندازه در توانبخشي به روح و جان آدمي و تمركز اراده او و تهذيب و پالايش و پيرايش اخلاقش، و نيز ايجاد اميدواري و وا داشتن او به كوشش وتلاش در وصول به مطلوب، اثرگذار است. از اين رو، در اين بخش، به تفصيل، به آداب و شرايط دعا، كه پاره اي مربوط به «مقبوليّت و درستي» دعا، و پاره اي ديگر، مربوط به «كمال و تماميّت و آراستگي» آن است، همراه با يادكَردِ برخي مانعها و عاملهاي بازدارنده از اجابت و برآورده شدنِ نيازها، پرداخته مي شود.