اين عنصر، بويژه در صحيفه سجّاديه، اين اثر جاودانه و ميراث ماندگارِ آل محمّد - صلوات اللَّه عليهم اجمعين - بسيار برجسته است؛ چرا كه دعاها و راز و نيازهاي برجاي مانده از اين خاندان بزرگ و باليدگانِ در بسترِ كرامت و نبوّت، اگر چه بيشتر به ساحتهاي معنويت و معرفت و تربيت و پالايش امّت پيامبر(ص) و راز و نياز با خداي بي نيازِ بنده نواز شهرت يافته است، برهنه از ساحتهاي اجتماعي و سياسي امّت اسلامي نيست، و امامان معصوم(ع)، بويژه امام علي بن حسين(ع)، حتّي در سخت ترين شرايط و تاريك ترين عرصه هاي حيات اجتماعي و در روزگارِ سلطه ديكتاتورترين حاكمان، از طرح مسائل حسّاس سياسي و اجتماعي، و تصحيح جريانهاي ناموزون روزگارِ خود غفلت نورزيده اند. در اين باره، در پايانِ اين ديباچه، كه مربوط به «زمينه هاي شكل گيري و سامان يابي» صحيفه مبارك است اشاره خواهيم كرد.