«و من مسي ء اعتذر الي فلم اعذره» [1] .

بخشي از خدمتگزاران ممكن است در گذشته كم كاري و يا بدكاري در رفتارشان وجود داشته باشد كه عملكرد فعلي آنان خلاف آن را نشان مي دهد و در عمل ثابت كرده اند كه اهل كار و خدمت اند و از سابقه خويش نيز پشيمان و عذر خواهند. با اين گونه افراد بايد با سعه صدر برخورد كرد و زمينه خدمتگزاري را براي آنان فراهم ساخت. بي ترديد اگر اين گونه افراد احساس كنند كه به آنان اعتماد شده است و مورد پذيرش جامعه و مسؤولان قرار گرفته اند، تن به كار داده و حوزه خدمت رساني خويش را گسترش مي دهند. اگر در اين گونه موارد فقط به لغزش هاي گذشته آنان توجه شود و احساس كنند مقبوليت اجتماعي ندارند، نه تنها كاري به سود مردم و نظام انجام نمي دهند، بلكه ممكن است كارشكني و سنگ اندازي در مسير ارائه خدمات اجتماعي نيز داشته باشند.

از اين رو امام سجاد (ع) مي فرمايد:

«بارالها! از بدكرداري كه از من عذر خواسته و من عذرش را نپذيرفته ام از تو پوزش مي طلبم.»