«اللهم اني اعتذر اليك من مظلوم ظلم بحضرتي فلم انصره» [1] .

خداوندا از تو عذر مي خواهم نسبت به ستمديده اي كه در جامعه به او ستم شده و من به ياري او برنخواسته ام.

از اين فراز سخن امام (ع) استفاده مي شود كه بزرگترين خدمت اجتماعي آن است كه فضاي جامعه، فضاي دفاع و طرفداري از مظلوم باشد. ستمگران براي ستم و تبعيض فرصت پيدا نكنند و حقوق مردمان به دست تجاوزكاران پايمال نگردد. اگر در جامعه اي ظلم و تبعيض فراگير شود و ظالمان بدون هيچ مانع و رادعي جولان بدهند، آن جامعه دچار آسيبي بزرگ گرديده كه زمينه ساز بسياري از منكرها و فسادها مي شود و اميد خدمات رساني را در دل محرومان و نيازمندان از بين مي برد.