«و ضعف الصبر» [1] .

صبر كليد گشايش كارها و زيرساخت خدمات سودمند اجتماعي است. آدمي اگر شكيبا باشد آثار وجوديش فراگير مي شود. بي صبري و كم طاقتي كارها را ناتمام و بي نتيجه مي گذارد. كسي كه مي خواهد در مسير تكامل خود و جامعه گام بردارد بايد در همان آغاز خود را به سلاح صبر و پايداري مجهز نمايد.



صبر تلخ است و لكن عاقبت

ميوه ي شيرين دهد پر منفعت



برخي پروژه هاي خدمت رساني سال ها بايد بگذرد تا در دراز مدت جايگاه خود را پيدا كند و درد اجتماع را درمان نمايد. بنابراين عجله و شتابزدگي و كم حوصلگي يكي از آسيب هاي مهم خدمات اجتماعي است.