يكي از آثار تربيتي دعا دوري جستن انسان از بدي هاست كه وجود مبارك امام سجاد (ع) در دعاي هشتم به بيش از چهل مورد از رذائل و بدي ها اشاره كرده و ما بدون هيچ شرح و توضيحي آنها را به صورت فهرست يادآور مي شوم.

«خدايا پناه مي برم بر تو از حرص ورزيدن، خشم و غضب، چيركي حسد، كمي صبر و بي قابلي، كمي قناعت (قناعت نداشتن در زندگي)، بدي اخلاق، افراط در شهوت، فرورفتن در عصبيت، پيروي هوس، مخالفت هدايت، خواب غفلت، كارهاي سخت (انجام دادن امور مشكل و خسته كننده)، مقدم داشتن باطل بر حق، مداومت و اصرار بر گناه، كوچك شمردن گناه، سنگين دانستن طاعت و بندگي، فخرفروشي، (خودبيني)، خوار شمردن نيازمندان، بدرفتاري با زيردستان، ناسپاسي در برابر خوبان، كمك به ظالم، خوار كردن ستمديده، حيله بر مردم، خودپسندي در عمل، آرزوهاي طولاني، باطن بد (و بدباطني)، مسلط كردن شيطان بر خود، اسراف كاري، از دست دادن روزي اندازه، سرزنش دشمنان، نياز به همنوعان، زندگي سخت و مشقت بار، مردن بدون آمادگي (و توشه)، حسرت بردن، مصيبت بزرگ (مصيبت در دين)، بدبختي (بي سعادتي)، فرجام بد (بدعاقبتي)، محروم از ثواب، گرفتاري و جهنمي شدن و...» [1] .

اگر كسي موفق شود اين بدي ها را از خود دور كند، يقينا سعادتمند شده است؛ زيرا همه شقاوت ها و بدبختي ها در كارهاي بد مي باشد.