نكته ديگر اينكه صحيفه سجاديه (در عين اينكه گاهي گفته مي شود به آن كم لطفي شده است)، در بين علماء يكي از رايج ترين كتاب هاي شيعه بوده است. براي اين مدعا شواهد خوبي وجود دارد.

در كتابخانه هاي قم - كتابخانه آيت الله مرعشي، فيضيه، مسجد اعظم، آيت الله العظمي گلپايگاني و... - ده ها نسخه صحيفه وجود دارد. در بسياري از كتابخانه ها هرچه بگرديد براي كتب مهم ديگر ده يا بيست نسخه بيشتر پيدا نمي كنيد ولي بيش از صد و سي نسخه صحيفه فقط در كتابخانه مشهد وجود دارد. اگر جستجو شود از پر نسخه ترين كتاب هاي شيعه صحيفه سجاديه است. پيدا است كه خيلي به آن توجه داشته اند يعني كثرت نسخه هاي خطي نشانه اين است كه كتاب مورد عنايت بوده است.

عزيزان توجه دارند كه كتاب هاي درسي هميشه پر نسخه است زيرا طالب زياد داشته است. بهترين شاهد براي اينكه يك كتاب مورد توجه بوده است، تعدد نسخ خطي آن كتاب است. مثلا تفسير تبيان را با تفسير مجمع البيان مقايسه كنيد، صاحب مجمع خودش گفته تفسير تبيان را منظم كردم و درست هم انجام داده است يعني مطالب تبيان را منظم كرده با افزوده هاي فراوان، اين است كه مجمع مورد توجه قرار گرفته و مي توان بيش از صد نسخه از آن را يافت، ولي تبيان مورد توجه قرار نگرفته است و به همين جهت تعداد نسخ خطي آن زياد نيست.

علاوه بر نسخه هاي بسيار زيادي كه از صحيفه به ما رسيده است، كارهايي كه راجع به صحيفه سجاديه از سابق انجام شده است نيز دلالت بر اهميت دادن به آن در گذشته دارد. تا چندي قبل بيش از پنجاه شرح بر

صحيفه سجاديه نوشته شده است و خوشبختانه همه اين شروح بر صحيفه سجاديه كامله نوشته شده است.

از حيث چاپ هم اين كتاب بسيار مورد توجه بوده است. آغاز چاپ در ايران حدود سال 1240 بوده و طي ده سال اول تعداد كمي كتاب چاپ شده است. ولي از زماني كه چاپ كتاب رايج شده، صحيفه چاپ شده است. يعني اولين چاپ صحيفه در سال 1262 صورت گرفته است. و در فاصله چاپ اولين صحيفه سجاديه تا زماني كه آقاي آخوندي رحمه الله عليه - با فاصله صد سال - صحيفه را چاپ كرده اند، اين كتاب بيش از بيست بار تجديد چاپ شده است. يعني صحيفه قبل از چاپ هاي جديد بيست بار چاپ شده است.