أخيراً مجموعه اي به نام «الصّحيفةُ السّجّاديّةُ الجامِعَةُ» انتشار يافته است كه مدوّن آن يكي از محقّقين و رجال عظام از حوزه مقدّسه علميّه بلده طيّبه قم مي باشند، و الحقّ از جهت جمع آوري جميع أدعيه منسوبه به آنحضرت، و گردآوري أدعيه صحيفه كامله، و ثانيه و ثالثه، و رابعه، و خامسه، و أحياناً بعضي از مصادر دگر، و نيز از جهت حسن سليقه در تصحيح و كاغذ و تجليد و طبع و سائر مزايا بالأخصّ داشتن چهارده عدد فهرستهاي گوناگون در آخر كتاب، وبحث مُشبع در تواتر و قطعي بودن سند صحيفه كامله، و تنظيم نقشه و ترسيم بعضي از اسناد قطعيّه را حتّي از خود جناب مدوّن معنعناً تا حضرت زين العابدين عليه السلام، و أيضاً از ناحيه دسته بندي نمودن و موضوعي قرار دادن آن دعاها بر حسب سبك كلاسيكي، و آسان بودن رجوع به هر دعاي مطلوبي كه طبق حال داعي بر حسب موضوعات و حالات متفاوته، مختلف مي باشد، در درجه كمال است.

بالأخصّ كه داراي قطع وزيري، و حجمي معتنابه، و چشمگير، و براي نشان دادن شخصيّت آنحضرت از جهت حالات و أدعيه و مناجات ها جالب و داراي اهميّت است.

امّا در اين مجموعه مدوّنه يك اشكال مهمّ و خطير به نظر حقير مي رسد ـ والله العالم ـ و آن اين است كه: أدعيه صحيفه كامله با أدعيه سائر صُحُف و مصادر با هم مخلوط شده است، و جز با رجوع به فهرست پايان كتاب، به هيچ وجه قابل تميز و تشخيص نمي باشد.

چون دعاها بر حسب موضوعات تقسيم و تسهيم گرديده است، و در رأس و عنوان هر دعائي نيز اشاره به مصدر آن نشده است كه آيا از صحيفه كامله مي باشد، و يا از غير آن؟! روي اين اساس هر كس دعاي «صحيفه كامله» را از روي آن بخواهد بخواند هيچ راهي براي تعيين آن ندارد مگر به فهرست تخريجات و اتّحادات آن مراجعه نمايد، تازه آن فهرست همين قدر نشان مي دهد كه: دعاي شماره فلان از كامله است يا نه. نه آنكه اگر مي خواهي مثلاً فلان دعاي صحيفه كامله را طبق حال خودت بخواني به فلان دعا مراجعه نما!

معلوم است كه: أدعيه صحيفه كامله بخصوصها داراي مزيّتي مي باشند از جهت متن و مضمون، و از ناحيه بلاغت و فصاحت، و از جهت سَنَد و مصدر كه أبداً با أدعيه سائر صحيفه ها قابل قياس نيست.