انسان آرماني صحيفه فردي ظلم ستيز است كه ستمگري را نه از خود و نه به خود مي پذيرد [1] زيرا به فرموده قرآن كريم نتيجه ظلم و ميل به ظالم آتش جهنم و عذاب اخروي است [2] حضرت به دفعات از خداوند مي خواهد كه نه فرصت جور به ديگران بيابد و نه خود زير بار ستم ديگران قرار گيرد، «بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست و مرا در پناه رحمت خود حفظ فرما تا مورد ستم واقع نشوم [در حالي] كه تو بر جلوگيري از ستم به من توانايي، و نه من [به ديگري] ستم كنم [در حالي] كه تو مي تواني مرا (از ستم) بازداري» (دعاي 14/20).

در جاي ديگر از پروردگار مي خواهد كه او را از پشتيبانان و ياري كنندگان ستمگران قرار ندهد و پيشتيبان آنان در محو كتاب خدا نباشد. «و لا تجعلني للظالمين ظهيرا و لا لهم علي محو كتابك يدا و نصيرا» (دعاي 132/47). و باز از درگاه احديت عذرخواهي مي كند و خاضعانه دست به دعا برمي دارد كه: «پروردگارا! به سبب اين كه در پيشگاه من به مظلومي ستم شد و ياريش ندادم از تو عذرخواهي مي كنم» (دعاي 1/38).