از آن جا كه انسان فطرتا در پي كمال است، جز در لقاي خداوند و فناي في الله و كسب خشنودي او، به رضايت واقعي دست نمي يابد، از اين رو، همواره پس از رسيدن به خواسته هاي خويش دوباره احساس نياز و عدم رضايت مي كند. امام سجاد (ع) اين موضوع را به شيوه هاي گوناگوني در دعاهاي خويش گنجانيده و به تبيين آن پرداخته است. «كسي كه به غير حضرتت حاضر شود ناكام برگردد و هر كه به غير از درگاهت رو آورد زيانكار ابدي است و كساني كه به درگاه غير تو فرود آمدند ضايع و نابود شدند و محروم و جدا از خير و سعادت، جز آن كه جوياي فضل و احسان توست» (دعاي 13/46). «و راه هايم را براي رسيدن به خشنوديت آسان فرما و كردارم را در هر حال نيكو گردان» (دعاي 26/20).