از ويژگي هاي منفي انسان فقدان بردباري در مقابل گناه، بلا، فقر، لذت و اطاعت خداوند و نيز ترجيح دادن منافع حرام كوتاه مدت بر منافع حلال بلند مدت است كه در قرآن كريم به «عجله» [1] (اسراء / 11) تعبير شده است.

امام چهارم (ع) نيز به اين نقطه ضعف انسان اشاره مي كند و نشان مي دهد كه بشر از نظر بردباري و صبر دستخوش كاستي است. «بار خدايا به تو پناه مي برم از حرص و آز و تندي غضب و تسلط حسد و سستي [و ضعف] در صبر و شكيبايي» (دعاي 1/8). «بار خدايا مرا بر رنج، توانايي و بر گرفتاري، شكيبايي و بر درويشي، قدرت نيست» (دعاي 2/22). همان گونه كه ملاحظه مي شود امام (ع) در اين دعا نيز از ناشكيبايي و عدم بردباري انسان سخن به ميان مي آورد و خداوند را براي رفع اين كاستي به ياري مي طلبد.