بازگشت

اسير خويشتن


يكي از نقاط ضعف انسان خطر غلبه خواست هاي حيواني و هواهاي نفساني بر او و اسير شدن در دام خويشتن است به تعبير قرآن كريم: «همانا نفس

انسان همواره به بدي ها و كژي ها فرمان مي دهد مگر اين كه پروردگار رحم نمايد». (يوسف / 53).

امام سجاد عليه السلام نيز در موارد مختلفي بر اين نقطه ضعف بشر تأكيد فرموده و نشان داده است كه انسان چنان چه تسليم هواي نفس شود اسير خود خواهد گشت، به طور مثال آن حضرت در دعايي از شر نفس به خداوند پناه مي برد و دليل اين پناه جويي را كشش هاي هميشگي نفس به سوي بدي ها ذكر مي فرمايد.

آن حضرت (ع) در جاي ديگر خداوند را مورد خطاب قرار مي دهد كه: «بار خدايا من آن بنده توام كه پيش از آفرينش و پس از آفرينشت او را نعمت دادي... سپس او را فرمان دادي پس فرمان نبرد و منع نمودي پس باز نايستاد... نهيت را مرتكب گشته، نه از روي دشمني با تو و نه از روي گردن كشي بر تو، بلكه هوي و خواهش او را به آن چه جدا خواسته (نهي كرده) اي و به آن چه ترسانده اي خواند» (دعاي 47 / 67 و 68)