بر اساس آموزه هاي قرآن كريم، تنها خدا رازق است: «ان الله هو الرزاق» (ذاريات / 54). «الله الذي خلقكم ثم رزقكم» (روم / 40).

اگر در بعضي آيات رازقيت به ديگران نسبت داده شده، مظهريت الهي آنان در اين صفت الاهي مد نظر بوده است؛ «و ارزقوهم فيها و اكسوهم» (نساء / 5). و در نهايت خدا بهترين رازق و مسؤول رزق همه ي آفريدگان است، «و الله خير الرازقين» (جمعه / 11)؛ «و ما من دابة في الارض الا علي الله رزقها» (هود / 6)

اين قسم توحيد نيز به فراواني در ادعيه متجلي است مثلا: «و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه لا ينقص من زاده ناقص و لا يزيد من نقص منهم زائد» (دعاي 5/1).

«و أجر من اسباب الحلال ارزاقي» (دعاي 3/30)؛ و از اسباب حلال روزي ام را روانه ساز. حضرت (ع)، ضمن اشاره به دو آيه ي «و في السماء رزقكم و ما توعدون» و فو رب السماء و الارض انه لحق مثل ما انكم تنطقون (ذاريات / 23 - 22)، به درگاه حق چنين عرضه مي دارند: «و اجعل ما صرحت به من عدتك في وحيك و اتبعته من قسمك في كتابك، قاطعا لاهتمامنا بالرزق الذي تكفلت به، و حسمأ للاشتغال بما ضمنت الكفايه له» (دعاي 3/29)؛ و چنان كن كه وعده اي را كه در وحي خود به طور روشن بيان كرده اي و در كتابت [قرآن كريم] در پي آن، سوگند خود را آورده اي، ما را از دويدن به دنبال آن رزقي كه تو آن را برايمان كفايت كرده اي بازدارد و مانع پريشاني خاطر ما نسبت به آن چه تو ضامن كفايت آن گشته اي، نباشد.

آن بزرگوار، حتي نحوه ي مصرف ارزاق در زندگي را به دست خدا مي بيند، «اللهم صل علي محمد و آله و احجبني عن السرف و الازدياد، و قومني بالبذل و الاقتصاد و علمني حسن التقدير، و اقبضني بلطفك عن التبذير» (دعاي 3/30)؛ بارالها بر محمد (ص) و خاندانش درود فرست و مرا از اسراف و زياده روي بازدار و به گشاده دستي و ميانه روي مستقيم ساز، و اندازه نگاه داشتن در خرج را به من بياموز و مرا به لطف خود از ولخرجي حفظ كن. «و اجر من اسباب الحلال ارزاقي، و وجه في ابواب البر انفاقي» (همان)؛ از اسباب حلال روزيم را روانه ساز و انفاقم را متوجه برنامه هاي خير گردان.

«اللهم صل علي محمد و آله و اكفني مؤونة الاكتساب، و ارزقني من غير احتساب، فلا اشتغل عن عبادتك بالطلب و لا احتمل اصر تبعات المكسب» (دعاي 24/20)؛ بارالها، بر

محمد (ص) و خاندانش درود فرست و مرا از رنج كسب آسوده كن و از جايي كه نمي پندارم روزي ده تا براي به دست آوردن آن از عبادتت باز نمانم و بار گناه كسب را به دوش نگيرم.