صحيفه سجاديه اگر چه به شكل خطاب به خداوند و گفتگوي نيايشي با اوست و در قالب اعلام نيازها و حاجت خواهي انسان از خداوند تعالي است، ليكن متن ناب ديني است كه مجموعه اي انعكاس يافته از وحي الهي را در بردارد. اين متن در بين عوام اهل سنت و حتي انديشمندان آنان ناشناخته مانده است.

مرحوم آيةالله مرعشي نجفي مي نويسد:

«در سال 1353 ه.ق نسخه اي از صحيفه ي سجاديه را براي مطالعه علامه معاصر طنطاوي، صاحب تفسير «الجواهر في تفسير القرآن»، مفتي اسكندريه فرستادم. او در برابر اين هديه عالي و وديعه الهي از من تشكر و سپاسگزاري كرده بود و درباره آن مدحي سرشار و ثنايي بسيار، بدين مضمون نوشته بود كه:

«سلام و رحمت و بركات خدا بر شما باد! نامه گرامي، مدتي پيش به ضميمه كتاب صحيفه از سخنان امام زاهد اسلام، علي زين العابدين بن امام حسين شهيد (ع) ريحانه مصطفي (ص) رسيد. كتاب را با دست تكريم دريافت داشتم و آن را كتابي يگانه يافتم كه شامل و فراگير دانش ها و معارف و حكمت هايي است كه در هيچ كتابي جز آن، يافت نمي شود.

به راستي اين از بدبختي و بد اختري است كه ما (عالمان اهل سنت) تاكنون، بر اين اثر گرانبها و گرانسنگ و گوهر بر جاي مانده و جاويدان و پايدار از بر جاي مانده هاي نبوت و خاندان پيامبر، دست نيافته ايم. من هرگاه اين كتاب را مطالعه كردم و در مفاهيم بلند آن انديشيدم، آن را كتابي يافتم فراتر از كلام مخلوق (آدميان) و فروتر از كلام خالق (آفريدگار). به راستي كه چه كتاب نيكويي است. خداوند شما را در برابر اين پيشكش عالي، بهترين پاداش را بخشد و به نشر دانش و ارشاد، توفيق دهد. و شما را از اين خدمت مي سزد.»

و قضيه هاي متعدد ديگري شنيده ايم كه بعضي از بزرگان و فضلا، وقتي كتاب صحيفه سجاديه را به عالمان و انديشمندان ديگر فرقه هاي اسلامي اهداء نموده اند، آنان پس از مطالعه، جذب آن ادعيه الهي گشته اند. »شيخ سبط بن جوزي«، پس از مطالعه و دقت نظر در صحيفه سجاديه مي گويد:

«اگر زين العابدين (ع) و صحيفه او نبود، مسلمانان، شيوه سخن گفتن و رويارويي با خداوند و رازگويي با پروردگار خويش و عرض حاجت به بارگاه ربوبي را نمي دانستند، و او بود كه شيوه گفتگو با آفريدگار بزرگ و شكوه بردن در سختي ها و گرفتاري ها به پيشگاه او را به ما آدميان آموخت. بنابراين، اين بزرگوار- كه خداي از او خوشنود باد- نسبت به مسلمانان تا روز رستاخيز، حق آموختن و آگاهاندن را دارند.»

حال كه اين كتاب اين گونه تأثير در عالمان و عاشقان راز و نياز دارد، بر ماست كه به ترويج اين اثر ماندگار محمدي كه از لسان درر بار حضرت زين العابدين (ع) صادر گرديده، پرداخته، برادران اهل سنت را از فيوض آن بهره دهيم.