اللهم و كما جعلت قلوبنا له حملة... و اجعلنا ممن يعترف بأنه من عندك...» (صحيفه سجاديه، دعاي 42)

خداوندا! و همان گونه كه قلب هاي ما را حاملان - علوم قرآن - قرار دادي... و ما را از كساني قرار ده كه اعتراف و اقرار دارند كه قرآن (و پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم) از جانب توست.

مي بينيم كه چگونه تحمل و واجديت علم قرآن با اعتراف و تصديق به الهي بودن قرآن به هم پيوسته و گره خورده است.

بلي! دانشمندان، حقانيت قرآن را، به واسطه علم و دانش حقيقي، شهود مي كنند: «و يري الذين اوتوا العلم الذي انزل اليك من ربك هو الحق» (سباء :5) «و كساني كه آنان را از دانش بهره داده اند، (مي دانند) كه آنچه از پروردگارت به سوي تو فرستاه شده، حق و راستين است.»

در جايي ديگر، وقتي كافران، رسالت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را -از سر مكر و لجاج - انكار مي كنند، خداوند، در ميان رسول صلي الله عليه و آله و سلم و مردمان، شاهدي خاص مي گيرد كه وصف و ويژگي بارز آن شاهد، دارا بودن علم كتاب (قرآن) است: «و يقول الذين كفروا لست مرسلا، قل كفي بالله شهيدا بيني و بينكم و من عنده علم الكتاب» (الرعد : 43) : «و كافران مي گويند تو فرستاده ي خدا نيستي! بگو ميان من و شما، خداوند و كسي كه علم كتاب نزد او است، گواه بس.» (ترجمه از: موسوي گرمارودي 1383 ش:255.)