محمد بن الوراث، از مشايخ بزرگ اواخر قرن سوم هجري است و ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه (م 368 ق)، از وي حديث نقل كرده است. [1] محمد بن الوارث، به نقل از حسين بن اشكيب، كتابهاي «الرد علي من زعم أن النبي (ص) كان علي دين قومه» و «الرد علي الزيدية» را براي ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه روايت كرده است؛ [2] و حسين بن علي اشكيب، شيخ و استاد محمد بن الوارث و از اصحاب امام هادي [3] و امام عسكري [4] و شخصي عالم، متكلم و مصنف بوده است و شيخ طوسي، در حق وي مي نويسد كه او فاضل جليل، متكلم فقيه، صاحب تصانيف، لطيف الكلام و جيد النظر بود. [5] .



[ صفحه 28]



محمد بن الوارث، صحيفه ي سجاديه ار از حسين بن اشكيب و او از عمير بن متوكل و او از پدرش متوكل بن هارون و او از امام صادق (ع) روايت كرده است. [6] اين طريق را «عالي السند» مي گويند؛ زيرا به واسطه هاي اندك از امام روايت مي شود.

[7] .

ميرزا عبدالله افندي (م 1130 ق)، صاحب كتاب «رياض العلماء» كه از دانشمندان كتابشناس و رجاليان معروف و از شاگردان علامه مجلسي است، مي نويسد: نسخه ي عتيقه اي از صحيفه، به روايت محمد بن الوارث و به خط ابن مقله (م 328 ق)، خطاط نامدار عصر عباسي، مشاهده كرده است. [8] .