«عن الباقر (ع) قال:

كان لابي (ع) في موضع سجوده آثار ناتئه و كان يقطعها في السنه مرتين،في كل مره خمس ثفنات، فسمي ذاالثفنات لذلك.» امام باقر (ع) فرمود: در سجدگاه پدر بزرگوارم آثار ورم بود و سالي دوبار آن را قطع ميكرد درهر مرتبه پنج لايه پينه بود از اين جهت او را «ذو الثفنات» ناميدند. بحار الانوار، ج 46، ص 6.