ابن زبير محمد بن مسلم مكي مي گويد: «ما نزد جابر بن عبدالله بوديم كه علي بن حسين(ع) در حالي كه فرزند خردسالش محمد(ع) همراهش بود، نزد جابر آمد. علي بن حسين به فرزندش فرمود: «قبل راس عمك » صورت عمويت [جابر] را ببوس.



محمد بن علي(ع) نزد جابر آمد و صورت او را بوسيد. جابر كه نابينا بود، پرسيد: او كيست؟

علي بن حسين(ع) فرمود: پسرم محمد است.

جابر محمد را در آغوش گرفت و گفت اي محمد، رسول خدا(ص) تو را سلام مي رساند.

به او گفتند: اي جابر، چگونه رسول خدا(ص) سلام مي رساند؟!!



گفت: من نزد رسول خدا(ص) بودم و حسين(ع) در آغوشش بود و با او بازي مي كرد. به من فرمود: اي جابر، براي فرزندم حسين(ع) فرزندي خواهد بود كه او را علي مي نامند، وقتي روز قيامت برپا شد منادي ندا مي دهد كه سرور عابدان برخيزد؛ و علي بن حسين(ع) برمي خيزد. براي علي فرزندي خواهد بود كه نامش محمد است؛ اي جابر، هر گاه او را ملاقات كردي، سلام مرا به او برسان ... »