شترى داشت كه با آن به مكه مى‏رفت. در ميان راه هيچگاه آن شتر را نزد. (1)



كلينى نويسد: بيست و دو بار بر پشت آن شتر حج كرد و هرگز شتر را آزار نرساند. (2)



مجلسى از ابراهيم بن على و او از پدرش روايت كند كه با على بن الحسين به حج رفتم. روزى شتر او در راه ماند، چوبدستى را برداشت كه به شتر بزند سپس گفت آه اگر قصاصى نمى‏بود . (3)